Licencja to inaczej nabycie prawa do korzystania z dobra intelektualnego, w tym z utworów w rozumieniu Ustawy z dnia 04 lutego 1994r. prawo autorskie i prawa pokrewne.
O ile w przypadku znaków towarowych istnieją urzędowe rejestry, które potwierdzają kto jest uprawniony do danego prawa, to w prawie autorskim sprawa nie jest taka prosta. Dlatego też, przy zwierania umowy licencji do korzystania z utworu, wymagane jest zachowanie wyższego stopnia staranności.
Majątkowe prawo autorskie do utworu powstaje z momentem ustalenia utworu i nie wymaga żadnych formalności. Wobec tego autorstwa nie można stwierdzić na podstawie rejestru a wyłącznie na podstawie zapewnienia autora. Dlatego zawierając umowę licencji warto odebrać od Licencjodawcy oświadczenie o przysługującym mu prawie oraz o tym, że nie narusza praw osób trzecich. Ponadto istnieje możliwość, aby Licencjodawca zobowiązał się do pokrycia kosztów odszkodowań, na wypadek, gdyby osoby trzecie wystąpiły wobec Licencjobiorcy z roszczeniami z tytułu naruszenia ich praw autorskich.
Ponieważ majątkowe prawa autorskie są przedmiotem obrotu może się zdarzyć, że Licencjodawcą będzie następca prawny autora. Może to być nabywca prawa ale również, biorąc pod uwagę fakt, że prawa autorskie trwają, co do zasady, przez 70 lat od śmierci twórcy, spadkobierca twórcy (bądź nabywcy praw). W każdej sytuacji, gdy Licencjodawcą jest następca prawny autora zasadne jest żądanie wykazania podstawy prawnej nabycia prawa do utworu. Licencjobiorca poprzez wgląd do umowy sprzedaży, poświadczenia dziedziczenia lub postanowienia o nabyciu spadku, ma możliwość zweryfikowania praw przysługujących Licencjodawcy. Przykładowo, jeżeli prawa autorskie wchodziły w skład spadku, do którego powołanych było więcej niż jeden spadkobierca, a nie przeprowadzono działu spadku, do umowy licencji powinni przystąpić wszyscy spadkobiercy.
Zapraszam na kolejne wpisy o umowie licencyjnej.
0 komentarzy