Pomiędzy autorem a licencjobiorcą istnieje szczególna więź. Jej źródłem są autorskie prawa osobiste tj. niezbywalne prawa przysługujące autorowi na mocy ustawy.
Znajdują one odzwierciedlenie w konkretnych uprawnieniach i obowiązkach stron umowy licencyjnej, wynikających wprost z Ustawy z dnia 04 lutego 1994r. prawo autorskie i prawa pokrewne (dalej Ustawa).
Uprawnieniem o najdalej idących skutkach jest możliwość zakończenia umowy licencji przez autora, ze względu na istotne interesy twórcze. Powołanie się na istotne interesy twórcze przysługuje twórcy niezależnie od postanowień umowy i nie daje się wyłączyć wolą stron.
Określona w Ustawie cecha istotności pozwala na przyjęcie, że nie każde interesy twórcze będą uzasadniały sięgnięcie po to rozwiązanie. Interesy twórcze rozumie się na potrzeby tego instrumentu jako interesy o charakterze osobistym, które dotyczą więzi między autorem i jego dziełem. Naruszenie tego interesu nastąpić miałoby poprzez zgodne z umową licencji korzystanie z utworu przez licencjobiorcę. Tym samym licencjobiorca musi się liczyć z takim ryzykiem, gdyż są to okoliczności od niego niezależne. Przyjmuje się, że do naruszenia interesów może dojść na skutek okoliczności, które wystąpiły po zawarciu umowy licencji. Tym samym twórca nie może zakończyć umowy licencji na podstawie tych okoliczności, które akceptował w momencie przystąpienia do umowy.
Kolejnym uprawieniem, które wpływa na wykonywanie licencji to wykonywanie nadzoru autorskiego. Polega ono na tym, że przed rozpoczęciem rozpowszechniania autor ma prawo kontroli ostatecznej formy utworu. Przy czym może ono przybrać postać uprawnienie ale również obowiązku autora. Jeżeli strony nie umówią się inaczej wynagrodzenie za wykonywanie czynności nadzorczych mieści się w wynagrodzeniu z tytułu udzielenia licencji.
Szczególne regulacje dotyczą sytuacji, w których celem umowy licencyjnej jest rozpowszechnienie utworu lub udostępnienia go publiczności. Licencjobiorca, który zobowiązał się do rozpowszechnienia utworu, a który nie przystąpi do tych czynności może się spodziewać odstąpienia lub wypowiedzenia umowy przez autora. Zgodnie z art. 57 Ustawy, jeżeli strony uzgodniły termin, w którym ma nastąpić rozpowszechnienie utworu, to po jego upływie – a jeżeli nie wynika on z umowy – po 2 latach od przyjęcia utworu – autor powinien wezwać licencjobiorcę do wykonania czynności rozpowszechnienia utworu. W wezwaniu należy wyznaczyć licencjobiorcy termin, który nie może być krótszy niż 6 miesięcy. Jeżeli po bezskutecznym upływie tego terminu utwór nadal nie jest rozpowszechniony to autor może nie tylko zakończyć licencje (poprzez odstąpienie lub wypowiedzenie) to jeszcze ma podstawy do dochodzenia od licencjobiorcy naprawienia szkody wynikłej stąd szkody.
radca prawny Elżbieta Figat-Michalak
Pozostawienie komentarza pod artykułem będzie uważane, za wyrażenie przez Panią/Pana zgody w rozumieniu art. 6 ust. 1. lit. a RODO na przetwarzanie danych osobowych w celu opublikowania Pani/Pana imienia i nazwiska lub „nick” jako autora zamieszczonego komentarza. Udzielona zgoda może być wycofana w każdym czasie poprzez kontakt na adres e-mail Kancelarii kontakt@radcapranwyefm.pl lub poprzez usunięcia komentarza. Wskazuję, że wycofanie zgody pozostaje bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem. Dane będą przetwarzane do czasu wycofania zgody.
0 komentarzy