W dzisiejszym wpisie omówię postępowanie w sprawie rejestracji znaku towarowego przed Urzędem Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (UPRP). Wpis dotyczy krajowej rejestracji znaków towarowych, której podstawą prawną jest Ustawa z dnia 30 czerwca 2000r. prawo własności przemysłowej. Moim celem jest opisanie specyfiki tego postępowania, na którą składa się możliwość sprzeciwu wobec rejestracji przez uprawnionych do znaków kolizyjnych a następnie zawarcia ugody z wnoszącym sprzeciw.
Wniosek
Wniosek o rejestrację znaku towarowego składa się do UPRP. Można tego dokonać online za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych Urzędu Patentowego, podpisując go elektronicznym podpisem certyfikowanym lub profilem zaufanym.
Wniosek o rejestrację znaku towarowego możesz złożyć samodzielnie lub ustanowić w tym celu profesjonalnego pełnomocnika. Pełnomocnik wyda opinię czy wobec Twojego znaku nie zachodzą bezwzględne przeszkody rejestracji oraz czy nie ma znaków kolizyjnych. Będzie Cię również reprezentował w postępowaniu rejestrowym. Twoim pełnomocnikiem może być rzecznik patentowy, adwokat lub radca prawny.
Wniosek o rejestrację powinien zawierać co najmniej wskazanie samego znaku oraz towarów lub usług, dla których jest przeznaczony. Jeden wniosek może obejmować wyłącznie jeden znak.
Jeżeli zgłoszenie nie zawiera braków formalnych i nie występują bezwzględne przeszkody udzielania prawa ochronnego, UPRP dokonuje ogłoszenia o zgłoszeniu znaku towarowego w Biuletynie. Biuletyn jest dostępny online pod adresem https://uprp.gov.pl/pl/publikacje/biuletyn-i-wiadomosci-uprp.
Sprzeciw
Ogłoszenie rozpoczyna 3 miesięczny okres sprzeciwowy. W tym czasie uprawnieni z wcześniejszych praw mogą sprzeciwić się rejestracji (jeżeli udzielenie prawa ochronnego uznają za kolizyjne wobec przysługujących im praw). Zatem ze sprzeciwem może wystąpić uprawniony do wcześniejszego znaku towarowego, uprawniony z wcześniejszego prawa osobistego (np. wizerunku czy firmy) lub majątkowego (np. z tytułu majątkowych praw autorskich), a także uprawniony do wykonywania praw wynikających z chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego.
Podstawą prawną sprzeciwu są przepisy art. 1291 ust. 4[1] lub art. 1321 ust. 1-3[2] Ustawy.
Postępowanie sprzeciwowe toczy się między zgłaszającym i wnoszącym sprzeciw przed Urzędem Patentowym (postępowanie prowadzi ekspert tego Urzędu). Jego przebieg wyznaczają pisma procesowe oraz terminy określone w przepisach.
Negocjacje
Zgłaszający znak zostaje poinformowany przez UPRP o wniesieniu sprzeciwu i równocześnie o możliwości ugodowego rozstrzygnięcia sporu w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania tej informacji. Dwumiesięczny termin może zostać przedłużony do 6 miesięcy na zgodny wniosek stron postępowania sprzeciwowego.
W tym okresie strony mogą przedstawiać swoje stanowiska oraz wymieniać się propozycjami ugodowymi.
Moje doświadczenie wskazuje, że po sprzeciwie można znaleźć przestrzeń dla ugodowego rozwiązania sporu przy realizacji interesów zgłaszającego. Porozumienie może obejmować ograniczenie wykazu towarów i usług w tej rejestracji albo zawierać ustalenia na przyszłość (zazwyczaj w sytuacji wyraźnej kolizji znaków).
W przypadku, gdy strony nie wypracują rozwiązania ugodowego, postępowanie sprzeciwowe toczy się dalej do momentu rozstrzygnięcia przez Urząd.
Ugoda
Zawarcie ugody przez zgłaszającego znak i wnoszącego sprzeciw – kończy postępowanie sprzeciwowe. Postępowanie rejestracyjne jest prowadzone w zakresie zgodnym z jej ustaleniami.
Rejestracja
Ugodowe rozwiązanie sporu prowadzi do uzyskania prawa ochronnego przez Zgłaszającego.
Postępowanie sprzeciwowe
Jeżeli nie dojdzie do zawarcia ugody, UPRP rozpatruje sprzeciw i wydaje decyzję o oddaleniu sprzeciwu lub uznaniu go za zasadny w całości lub części. W tym drugim przypadku prawo ochronne nie jest udzielane lub rejestracja zgłoszonego znaku zostaje ograniczona.
Podsumowanie
Warto wykorzystać szansę jaką przewidują przepisy prawa i przystąpić od negocjacji z uprawnionym do kolizyjnego znaku towarowego. Z mojego doświadczenia wynika, że podejmując rozmowy ugodowe można ustalić takie rozwiązanie, które będzie korzystne dla obu stron.
r.pr. Elżbieta Figat-Michalak
[1] Nie udziela się prawa ochronnego na oznaczenie, które składa się wyłącznie z elementów, które weszły do języka potocznego lub są zwyczajowo używane w uczciwych i utrwalonych praktykach handlowych.
[2] 1. Po rozpatrzeniu sprzeciwu, o którym mowa w art. 1526a ust. 1 lub art. 15217 ust. 1, uznanego za zasadny nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy:
1) którego używanie narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich;
2) identyczny ze znakiem towarowym, na który udzielono prawa ochronnego z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla identycznych towarów;
3) identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje, w szczególności ryzyko skojarzenia znaku zgłoszonego ze znakiem wcześniejszym;
4) identyczny lub podobny do renomowanego znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla jakichkolwiek towarów, jeżeli używanie zgłoszonego znaku bez uzasadnionej przyczyny mogłoby przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego;
5) identyczny lub podobny do znaku towarowego, który przed datą według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego był w Rzeczypospolitej Polskiej powszechnie znany i używany jako znak towarowy przeznaczony do oznaczania towarów identycznych lub podobnych pochodzących od innej osoby, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje, w szczególności ryzyko skojarzenia znaku zgłoszonego ze znakiem powszechnie znanym;
6) jeżeli na podstawie przepisów prawa krajowego lub prawa Unii Europejskiej przewidujących ochronę oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia osoba uprawniona do wykonywania praw wynikających z wcześniejszego ich zgłoszenia, o ile to oznaczenie lub nazwa zostanie zarejestrowane, może zakazać używania późniejszego znaku towarowego.
- Podstawą sprzeciwu, o którym mowa w art. 1526aust. 1lub art. 15217 ust. 1, mogą być również zgłoszenia znaków towarowych z wcześniejszym pierwszeństwem, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, o ile udzielone zostanie na nie prawo ochronne. Do czasu prawomocnego zakończenia wcześniejszych postępowań zgłoszeniowych, postępowanie w sprawie sprzeciwu zawiesza się.
- Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, w przypadku, gdy wcześniejszy znak towarowy został zgłoszony lub zarejestrowany w trybie określonym w art. 4.
0 komentarzy